Портата Чалке претставувала главната церемонијална порта во Големиот дворец во времето на Византија. Во превод името значи бронзена порта, бидејќи дел од нејзиниот покрив бил покриен со позлатена бронза. Внатрешно портата била раскошно украсена со мермер и мозаици, а надворешноста пак со голем број на статуи. На неа во времето на византиското иконоборство се наоѓала иконата на Исус и еден параклис кој нил посветен на Христос, кој бил изграден во текот на 10 век. Најверојатно портата била срушена во 13 век, а капелата во 19 век.